november medley.

Nic nie jest zero-jedynkowe.

To był smutny, bardzo prywatny, nadmiernie koci miesiąc.

 fot. fewshots.blogspot.com, Maff., FS & Mycha

Moje wewnętrzne przekonania.

Nie, nie wierzę w niewidzialność.

Gdybym wierzyła, to chociażby nie brałabym udziału w kampanii czy nie pisałabym doktoratu.

Ale wierzę w to, ze mogę ograniczyć ludziom możliwości zrobienia mi krzywdy.

To, że znajdą w Internecie informację o moim numerze telefonu i adresie, to bzdura.

Fakt, że mogą wejść w moje uczucia, rodzinę, pracę, poznać moich przyjaciół... jest dla mnie ekstremalnie prywatny.

Tak jak blog, którego nie da się znaleźć po imieniu i nazwisku.

Trzeba coś o mnie wiedzieć.

Bo (odkryję Amerykę) da się to zrobić bez posiadania linka i jestem tego świadoma.

Mam małe, mało życiowe marzenia.

Nie mam wielkich dążeń. Nie muszę być najmądrzejsza.

Nie mam manii udowadniania niczego nikomu.

Ale... ale lubie życie :-)

Czy mam prośbę?

Tak, mam - aby świat nie robił mi krzywdy.

Z miłosierdzia.
Takie staroświeckie słowo.
Ale ładne.